ในส่วนการจ่ายค่าล่วงเวลาแบบเหมาจ่ายโดยไม่คิดค่าล่วงเวลาที่ทำจริงนอกจากเป็นการเอาเปรียบลูกจ้างแล้วยังมีลักษณะเป็นการผูกมัดลูกจ้างให้ทำงานตลอดเวลาแม้ไม่ได้รับความยินยอม ข้อตกลงจึงขัดต่อกฎหมาย กฎหมายคุ้มครองว่าจะต้องจ่ายเงินเป็นค่าล่วงเวลา 1.5 เท่า หรือค่าล่วงเวลาในวันหยุด 3 เท่า หากทำข้อตกลงจ่ายมากกว่านี้สามารถทำได้ แต่การจ่ายน้อยกว่านี้ไม่สามารถทำได้ผลของข้อตกลงที่ขัดต่อกฎหมายจะเป็นโมฆะ
ทำโอที ไม่ให้เงิน แต่ให้ไปหยุดวันอื่น ไม่ได้!! การทำงานเกิน หรือล่วงเวลาจากจำนวน 8 ชั่วโมง เงินที่จ่ายจะเรียกว่า ค่าล่วงเวลา กฎหมายเขียนชัดว่า ค่าล่วงเวลาต้องจ่ายเป็นเงิน การให้ไปแลกหยุดวันอื่นแทน หรือสะสมไปหยุดไม่สามารถทำได้ เพราะไม่ใช่เงิน หากนายจ้างไม่ปฎิบัติตามที่กฎหมายเขียนไว้ ผลที่ตามมาคือลูกจ้างอาจเรียกค่าล่วงเวลาย้อนหลังพร้อมดอกเบี้ยได้
ที่มา กฎหมายแรงงาน
