ในการเริ่มต้นความสัมพันธ์ระหว่างนายจ้างกับลูกจ้าง สิ่งสำคัญที่หลายคนเข้าใจคลาดเคลื่อน คือเรื่อง "สัญญาจ้างแรงงาน" ว่าจะต้องมีเอกสารเป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้นจึงจะถือว่าเป็นสัญญา ซึ่งในความเป็นจริง กฎหมายแรงงานไม่ได้บังคับว่าต้องทำเป็นหนังสือ เพียงแต่ต้องมีองค์ประกอบสำคัญสองฝ่ายคือ “คำเสนอ” และ “คำสนอง” ก็เพียงพอที่จะถือว่ามีสัญญาเกิดขึ้นแล้ว
องค์ประกอบของสัญญาจ้างแรงงาน ตามหลักกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ การจะเกิดเป็นสัญญาจ้างแรงงานขึ้นได้ จะต้องมี
เมื่อมีการเสนอและตอบรับ แม้เพียงด้วย วาจา หรือพฤติการณ์ (เช่น มาทำงานจริงในวันนัดหมาย) ก็ถือว่ามีสัญญาแรงงานเกิดขึ้นแล้วโดยชอบด้วยกฎหมาย
ใบสมัครงาน ไม่ใช่สัญญา แต่เป็น “คำเสนอฝ่ายเดียว”
ใบสมัครงาน เป็นเอกสารที่ผู้สมัครงานยื่นต่อบริษัทเพื่อเสนอความประสงค์จะเข้าทำงานในตำแหน่งที่เปิดรับ ถือว่าเป็น คำเสนอฝ่ายเดียวจากลูกจ้าง ยังไม่ถือว่าเป็นสัญญาแรงงาน เพราะยังไม่มีการตอบรับจากนายจ้าง
แต่หากนายจ้างรับเข้าทำงาน โดยเฉพาะในกรณีที่ ระบุเงื่อนไขต่าง ๆ ไว้ในใบสมัครงาน เช่น
เมื่อมีการตอบรับเข้าทำงานแล้ว ข้อความในใบสมัครงานเหล่านั้นจะถือเป็นส่วนหนึ่งของสัญญาจ้างแรงงานทันที เว้นแต่จะมีการตกลงเป็นอย่างอื่นในภายหลัง
ทำไมควรทำสัญญาให้ชัดเจน แม้ไม่จำเป็นต้องเขียน
ถึงแม้กฎหมายจะไม่บังคับว่าต้องเขียนเป็นลายลักษณ์อักษร แต่การมีเอกสารเป็นทางการ เช่น สัญญาจ้างงานเป็นลายลักษณ์อักษร จะช่วยป้องกันปัญหาข้อพิพาทได้ในอนาคต ทั้งในเรื่องค่าจ้าง ลักษณะงาน ชั่วโมงการทำงาน หรือสวัสดิการ
ที่มา กฎหมายแรงงาน