อวัจนภาษา ทักษะการสื่อสารที่ชาวออฟฟิศควรมี

          ภาษากาย หรือ Nonverbal Communication  คือการสื่อสารแบบไม่ใช้ภาษาพูดเลย โดยสื่อสารผ่านกริยาท่าทางของร่างกาย การส่งสายตา การสัมผัสและการเปล่งเสียง หรือแม้แต่การแต่งตัว เพิ่มประสิทธิภาพในการสื่อสาร ซึ่งเป็นหัวใจของความสำเร็จในการงาน

 

          1. การใช้สายตา ดั่งคำที่ว่า สายตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ การสบตากับผู้ที่เราพูดคุยด้วย โดยเฉพาะคนที่เพิ่งรู้จักกันเป็นครั้งแรก แม้จะยังไม่ได้พูดอะไรเลย สายตาก็จะเป็นสิ่งที่สร้างความรู้จัก คุ้นเคย ไว้เนื้อเชื่อใจ รวมทั้งการแสดงถึงความมั่นใจหรือไม่มั่นใจ

           2. มือ เป็นสิ่งที่ช่วยเพิ่มน้ำหนักให้กับคำพูดหรือความรู้สึกของเราได้เป็นอย่างดี ในขณะพูดคุย มือต้องอยู่ในสายตาของคนที่เราคุยด้วย เราจะสังเกตมือของคนที่เราคุยด้วยอยู่ตลอดเวลา และเมื่อใดที่อีกคนซ่อนมือไว้ไม่ให้เราเห็น หรือแม้แต่การแกว่งมือแกว่งแขนอยู่ตลอดเวลาตอนที่พูด อาจจะคิดว่าคนๆ นั้น กำลังเสียความเชื่อมั่น หรืออาจจะกำลังพูดโกหกอยู่ก็ได้

           3. รอยยิ้ม สิ่งที่มีพลังในการสื่อสาร ซึ่งล้วนแต่เป็นความหมายเชิงบวกทั้งสิ้น 

          4. โทนเสียง การเลือกใช้โทนเสียงที่เหมาะกับวาระโอกาสก็จะทำให้สิ่งที่เราสื่อสารดูมีพลังเพิ่มขึ้น

          5. ท่วงท่า นอกจากขณะที่พูดคุยสื่อสารกันแล้ว การจัดวางท่วงท่าเป็นสิ่งที่คนมักจะสังเกตเห็น เช่น การเดินหลังค่อมจะทำให้ดูเสียบุคลิก ไม่น่าเชื่อถือ บางคนอาจพาลคิดไปว่าคุณน่าจะขี้เกียจทำงาน

 

          ในชีวิตการทำงาน เมื่อต้องพบปะพูดคุย หรือนำเสนองาน เรามักตระเตรียมการแต่เฉพาะเนื้อหาหรือเรียบเรียงคำพูด สิ่งที่มักจะถูกมองข้ามไป มีความสำคัญแทบจะเป็นครึ่งหนึ่งของการสื่อสาร นั่นก็คือ ภาษากาย หรือที่เรียกว่า Body language ซึ่งจะมีส่วนอย่างมากต่อความน่าเชื่อถือ ความสัมพันธ์ ความไว้วางใจ

  • ขยายความภาษาพูด การใช้กริยาท่าทางขยายสิ่งที่พูดอยู่ในขณะนั้นสามารถช่วยให้การสื่อสารของเราออกไปอย่างชัดเจนขึ้นได้ เช่นการเอามือทุบโต๊ะพร้อมกับการบอกว่าไม่พอใจ การใช้มือชี้หรือมีการเคลื่อนไหวในขณะที่กำลังนำเสนองานเพื่อให้สิ่งที่เรากำลังนำเสนอนั้นเป็นที่จดจำได้ง่ายขึ้น
  • แทนภาษาพูด การแสดงออกเพียงอย่างเดียว สามารถแทนภาษาพูดได้ เช่นการยิ้ม การพยักหน้าตอบรับ สีหน้าตกใจ
  • สวนทางกับภาษาพูด ภาษากายรูปแบบนี้ในที่ทำงานจำเป็นต้องระวังและต้องรอบคอบก่อนที่จะไปพูดคุยกับใครเพราะหากภาษากายนั้นสวนทางกับสิ่งที่พูดและไม่ดีอาจจะทำให้เกิดการไม่เชื่อใจในที่ทำงานเกิดขึ้นได้  เช่น เมื่อเห็นคนตั้งใจฟังสิ่งที่เราพูด มีการพยักหน้าเออออไปกับเรา เป็นไปได้ว่าที่จริงแล้วอาจไม่ได้เข้าใจสิ่งที่เรากำลังพูด แต่แค่พยักเพยิดให้เรารู้สึกดี หรือเพื่อให้การสนทนาจบๆ ไป

ที่มา PRTR