งานเกษตรกรรม หมายถึง การทำงานที่เกี่ยวข้องกับการผลิตทางการเกษตร ซึ่งครอบคลุมการเพาะปลูก พืชผล ปศุสัตว์ และการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ งานประเภทนี้มักดำเนินการในฟาร์ม สวน ไร่ หรือพื้นที่ชนบท และอาจใช้แรงงานคน เครื่องจักร หรือเทคโนโลยีเพื่อเพิ่มผลผลิต
งานเกษตรกรรมเป็นอุตสาหกรรมพื้นฐานของเศรษฐกิจไทย และมีบทบาทสำคัญในการผลิตอาหารและวัตถุดิบให้กับภาคอุตสาหกรรมอื่น ๆ
ประเภทของงานเกษตรกรรม
-
การเพาะปลูก (Crop Farming)
-
ปศุสัตว์ (Livestock Farming)
-
การประมงและเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ (Aquaculture & Fisheries)
-
เกษตรอินทรีย์ (Organic Farming)
-
เกษตรแปรรูป (Agricultural Processing)
คุณลักษณะของงานเกษตรกรรม
-
เป็นงานที่ต้องทำกลางแจ้ง และอาจมีการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาล
-
ใช้แรงงานคนและเครื่องจักรช่วยในการเพาะปลูกและเก็บเกี่ยว
-
รายได้ของแรงงานเกษตรมักขึ้นอยู่กับผลผลิตและปัจจัยทางธรรมชาติ เช่น สภาพอากาศ
แรงงานในภาคเกษตรกรรมมีสิทธิและการคุ้มครองตามกฎหมายแรงงานของประเทศไทย
การจ้างงานในงานเกษตรกรรม
- นายจ้างที่จ้างลูกจ้างทำงานเกษตรกรรมตลอดปีต้องปฏิบัติตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 ซึ่งรวมถึงการกำหนดวันหยุดพักผ่อนประจำปี การลาป่วย และสวัสดิการอื่น ๆ
วันหยุดพักผ่อนประจำปี
- ลูกจ้างที่ทำงานติดต่อกันครบ 180 วัน มีสิทธิหยุดพักผ่อนได้ไม่น้อยกว่า 3 วันทำงาน โดยนายจ้างต้องจ่ายค่าจ้างในวันหยุดดังกล่าว
การลาป่วย
- ลูกจ้างมีสิทธิลาป่วยได้ตามที่ป่วยจริง และหากลาป่วยตั้งแต่ 3 วันทำงานขึ้นไป นายจ้างอาจขอใบรับรองแพทย์ โดยนายจ้างต้องจ่ายค่าจ้างในวันลาป่วยไม่เกิน 15 วันทำงานต่อปี
ชั่วโมงการทำงาน
- ตามกฎหมายแรงงานทั่วไป ชั่วโมงการทำงานปกติไม่เกิน 8 ชั่วโมงต่อวัน และไม่เกิน 48 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ การทำงานเกินเวลานี้ต้องได้รับค่าล่วงเวลา
การคุ้มครองแรงงานนอกระบบ
- แรงงานนอกระบบในภาคเกษตรกรรม เช่น ผู้ที่ทำงานอิสระหรือไม่ได้อยู่ภายใต้การจ้างงานที่เป็นทางการ อาจไม่ได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายแรงงานหรือประกันสังคมเทียบเท่ากับแรงงานในระบบ
แนวปฏิบัติการใช้แรงงานที่ดีในงานเกษตรกรรม
- มีการแนะนำให้นายจ้างมีนโยบายการจัดการแรงงานที่ชัดเจน สื่อสารกับพนักงานอย่างเปิดเผย และมีช่องทางให้ลูกจ้างแสดงความคิดเห็นหรือร้องเรียน
ที่มา กระทรวงแรงงาน
